Ulusal sol, hemen her ülkede olduğu gibi Türkiye’de de arada kalmış bir ideoloji. Belki de talihsizliği birtakım solcu kesimlerin ısrarla, solun içindeki milliliği törpülemesiydi. Kendilerine solcu diyen aydınlar, yıllar boyunca milliyetçi fikirlere karşı cephe alıp, belki de Türkiye’de milliyetçiliğin sağın tekelinde olduğunu ilan ettiler. Ancak karşı koyanlar da vardı ve hala var. Başta Kadro dergisi kökenlerinden gelen Yön hareketi, Atilla İlhan, Aydınlık hareketi, Türk Solu gibi çevreler solculuğun özünde olan milli damarı canlı tutmaya gayret gösterdiler. Ancak solun kaderi hep aynıdır. Sol, tabiatı gereği asidir, devrimcidir, eylem odaklıdır. Tıpkı solun diğer akımları gibi ulusal solda da bölünmeler olmuş, günümüzde bu bir kavgaya dahi dönüşmüştür. Halbuki Attila ilhan’ın “Sosyalist Türk Solu” ümidi ne de güzel bir ümittir.

Bugün Türkiye’de maalesef Ulusal solu temsil edecek, bir bayrak altında toplayabilecek etkin bir güç görülmüyor. Umut bağlananlar ya hapislerde, ya susturulmuş ya da bir yerlere biat etmişler. Cumhuriyet Halk Partisi bir türlü belini doğrultamamış, Atatürk karşıtları partide cirit atmakta. Diğer sol partiler birbiriyle soğuk, HKP desen bütün partilerle kavgalı. Merkez sağda da buna benzer bir durum olduğu muhakkak. Ama orada köşeler çoktan tutulmuş, kavgadan çok biat, baş kaldırıdan çok korku hüküm sürmekte. Olayın özü maalesef şu ki, hem daha azız, hem daha kavgacıyız. Bu kavga da elbette birilerini memnun etmekte. Belki de birileri Ulusal solun örgütlenmesini, güçlenmesini istememekte…

Günümüz Ulusal solundaki kavga derken Aydınlık-Türk Solu kavgasından bahsetmekteyim. Doğu Perinçek adını hepimiz duymuşuzdur. Adını duyduğumuz mekanlarda da sık sık ajan olduğundan da bahsedilir. Öyle bir ajan ki ajan olduğunu onu tanıyan hemen herkes biliyor. Tabi Vatan partilileri bir kenara koyarsak… Otuz yıl öncesinde yaşasalardı Doğu perinçek sayesinde ülkücü olabilecek gençler, şimdilerde yine Doğu perinçek sayesinde Vatan Partili. Yirmi yıl önce de solun içindeki kavgalarda Perinçek var, şimdi de. Peki bu hengamenin tek sorumlusu Doğu Perinçek gibiler midir? Siyasi tahminleri ve siyaset bilgisi üst düzey olan bu adam gerçekten bir ajan mıdır? Amacının iktidar olmak olmadığını anladık, peki amacı nedir? Eski paşalar sadece Ergenekon dayanışması yüzünden mi Perinçek’e bu kadar yakın? Bu soruların cevabını bilen büyüklerim beni aydınlatırsa sevinirim.

Doğu perinçek’in en büyük karşıtı olan Türk Solu dergisi ise Perinçek’e oranla fazlasıyla samimi diyebilirim. Dergilerinde zaman zaman sola fazla kaçan bir milliyetçi hava hissedilse de yazılarda ciddi bir tutarlılık söz konusu. Yazarlar daha halkın içinde, daha halkçı. Baş yazarları ise en karşıtı olduğu görüşün bir müridi olmakla suçlanıyor. İktidar Türk Solu’nu Perinçek’ten daha fazla önemsiyor bu kesin. Ama bu önemsemenin sevgi dolu olduğu söylenemez. Bu bağlamda Ulusal solun bir bütünlüğe ihtiyacının olduğu, kendisini bastıran unsurlardan ve kişilerden kurtulması gerektiği çok açık. Bunu başarmak zorundayız. Daha da dipleri görmeden yükselmek zorundayız… 

Devrim TANKUT