Bu başlığı ilk düşündüğümde, aklıma tahmin edeceğiniz gibi üstad Atilla İlhan geldi. Türk siyasetindeki bel kemiği kelimelerin başına bu soru sıfatını getirerek pek çok konuda zihin açıp, ufuk genişletmişti.  Sorulmaya, söylenmeye çekinilen şeylerin üzerine üzerine hiç korkmadan gitmişti. Bu gün ben de bir ulusalcı ve kültür milliyetçisi, toy bir genç olarak kendi çapımda bir cesaret göstermeyi deneyerek bu soruya cevap arayacağım.

Öncelikle “Hangi Kürtler” sorusunu neden sorduğumla başlayayım. Zira bu soru sıfatı, hangi kelimenin başına gelirse, o kelimede bir ayrışım olduğunu gösterecektir. Ancak bu ayrışım bölmekten ziyade, doğruyu ve haklıyı benimsetme gayreti gütmelidir. Tıpkı Atilla İlhan’ın yaptığı gibi… Türkiye’de hemen her grupta olduğu gibi, kendini kürt olarak tanımlayan çevrelerde de, bu çevrelere zehir veren kişiler var. Bu kişiler emperyalist amaçlara hizmet ederek kürtlerin asıl derdini ve asıl düşmanını görmesini engelliyor. Tıpkı orta çağın ilkel kralları gibi kendilerini anadan doğma kürtlerin temsilcisi olarak görüyorlar. Türkiye şartlarında cahillik oranının da düşük olmadığını düşünürsek, bu durum toplum içinde sancılara, sıkıntılara yol açıyor. Peki kim bu zehirleyenler? Kürtleri neyle zehirliyorlar?  

Başta HDP içinde örgütlü olan bu gruplar, kendilerine her geçen gün yeni mankurtlar kazandırmaya çalışarak Kürtlerin özgür olmadığını, Türkiye Cumhuriyeti’nde ezildiklerini, ana dillerini kullanamadıklarını, dedelerinin cumhuriyet rejimince öldürüldüklerini ve vatandaşlık tanımında olmadıklarını insanların zihinlerine salıyorlar. Esasında bunların bir kısmında tamamen yalan var denemez ve işin içindeki şeytanlık da tam burada. Kürtlerin büyük kısmı bu ekonomik durumda ve sistemde eziliyorlar evet. Ancak aynı durum halk tabanındaki  her Türk vatandaşı için geçerli değil mi? Halkımızın hangi ferdi, bir diğerinden daha özgür olduğunu ispatlayabilir? Anadilde eğitim hakkında hangi bilimsel çalışmalar kıstastır? Bilim dili ve eğitim dili kavramları ne demektir? Bu sorular sorulduğunda belki de zehrin foyası ortaya çıkacaktır.  Vatandaşlık tanımına gelinirse, “Dünyanın hangi ülkesinde vatandaşlık tanımında bütün farklı etnik gruplar sayılmıştır?”

İnşaatta çalıştığım süre içinde pek çok doğulu, batılı, karadenizli ve güneydoğulu işçiyle birlikte çalıştım. Benim gördüğüm kadarıyla halk tabanında, bir zehir verilmedikçe en ufak bir ayrılık çıkması mümkün değildir. Doğulu kendinin köken olarak kürt veya türk olduğunu biliyor ama yukarıdaki “zehirlerin” kendince zerrece önemi yok. Bir Karadenizli veya Akdenizlinin sorunları neyse onun sorunları da aynı, tasaları da aynı. Çünkü o da insan, o da Anadolulu, o da bir Türk vatandaşı. Derdi ekmeğini kazanmaktan, mutlu olmaktan başka bir şey değil. Ancak insanımızın aklına kötü niyetli sorular sokulduğunda, gerçek sorunlarını arka plana alabiliyor ki, işte bu da toplumumuzu geriyor. Burada bahsi geçen kürtler, henüz masum ve çoğunluktalardır. Biz buna inanmalıyız, bunu sağlamalıyız.

Toplumun geneli olarak gerçek sorunlarımızın aynı olduğunu gördüğümüz gün, o sorunların çözümü için ileriye atılmış ilk adım olacaktır. Yoksa Cem Karacanın dediği gibi, “ Bu döngü kısır döngü, başı var da sonu yok, bir daha dönelim, aynı yere gelelim.”